Buitenwelfvlakdak op tongewelf

Een buitenwelfvlakdak heeft de vorm van het gewelf dat eronder ligt: het is er namelijk de bovenkant van. Bij een tongewelf heeft dit type dak dus een rond gebogen vorm, het is een deel van een cylinder.
Onder meer omdat aan de buitenkant niet te zien is of het onderliggende gewelf met een ronding of een scherpe knik aansluit op de dragende muren, wordt er hierbij geen onderscheid gemaakt tussen een tongewelf en een troggewelf.
In zuidelijke streken komt het buitenwelfvlakdak op een tongewelf al eeuwen voor. In onze streken is het pas sinds het midden van de 20e eeuw vaak te vinden. Toen werd bij grote gebouwen vaak een schaaldak toegepast. Omdat dat soort gewelf tevens als dak fungeert, is het tonschaaldak tevens een buitenwelfvlakdak op tongewelf (al gaat het in dit geval in feite om een reeks troggewelven).

Tekst: Jean Penders (03-2010). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders